Katara

Imię: Katara
Wiek: 22 lata
Płeć: Kobieta, choć sama woli nazywać się dziewczyną jeszcze.
Mag: Wody
Miejsce zamieszkania: Południowe Plemię Wody
Rodzina: Brat Sokka, ojciec Hakoda, mąż Aang
Zawód: Uzdrowicielka, superbohaterka (uratowała świat, należy się)

Charakter: Można by się długo rozpisywać - od najmłodszych lat, pomimo łagodnej natury godnej uzdrowiciela, dziewczyna trzymała w sobie cząstkę zaciętości i determinacji. Łącząc obie te strony osobowości, powstaje opiekuńcza, waleczna i delikatna osoba, poczuwająca się do matczynej opieki nad starszym bratem. Rzeczywiście, czy chciała czy nie, musiała podjąć taką rolę - wczesna śmierć matki nie pozostawiała jej dużego wyboru.
Nie brak jej też zdrowego rozsądku i dojrzałości. Kiedy przychodzi co do czego, w grupie to ona rozstrzyga konflikty między dwoma osobami, rozdziela obowiązki sprawiedliwie, sama się nie obijając. Potrafi uspokoić, a jej nastrój niemalże od razu udziela się osobie, której pragnie pomóc. Choćby jedno jej dotknięcie sprawia, że dusza drugiego człowieka zaczyna dryfować wśród spokojnych wód umysłu.
Zdenerwowana, traci jednak kontrolę nad sobą. Rozumowanie Katary jest wtedy nielogiczne, a wszelkie argumenty obijają się o ścianę, zamiast dotrzeć tam, gdzie powinny. Trudno jej się wtedy przyznać do winy, a przyznanie racji drugiej osobie następuje dopiero po ochłonięciu.
Nie dopuści do tego, by inni ludzie cierpieli. Za wszelką cenę chce pomóc każdej ofierze losu, jaką spotka. Wtedy też jej umysł pracuje szybciej i dziewczyna jest w stanie znaleźć dobre rozwiązania.
Jest komunikatywna, jednak nie przesadnie - będzie troskliwa wobec wszystkich, przyjmie obcych z otwartymi rękami. Ma instynkt do rozpoznawania natury ludzi, który w niektórych przypadkach zawodzi.
Pamiętliwa. Kiedy ktoś zawiedzie jej zaufanie, nie tak łatwo je później odzyskać - prawda, Zuko?


Wygląd: Dziewczyna, nawet kobieta, o ciemnej karnacji i kontrastujących, jasnoniebieskich oczach. Włosy opadające jej do pasa są w kolorze nieco ciemniejszym od skóry - brązowy lekko przyćmiony szarawym odcieniem. Od pewnego czasu w miarę często upina je tak, jak robiła to jej matka - w luźnego koka. W miarę wysoka i szczupła. Lata ćwiczeń sprawiły, że mięśnie ramion są lekko widoczne, Katara nie należy mimo wszystko do tych najsilniejszych. Nadrabia, oczywiście, siłą charakteru.
Ubranie? Zwykłe, niewyróżniające się od innych strojów z plemienia wody. Od wielu lat ubiera się podobnie, zmieniając tylko poniektóre elementy. Zawsze na szyi nosi naszyjnik zaręczynowy matki jako jedyną rzecz, która po niej, oprócz wspomnień, została. Nie rozstaje się też ze swoją skórzaną torebką na wodę, mimo, że mieszka na biegunie. Przyzwyczajenia jednak zostają.

Historia:
Mieszkańcy biegunów, wbrew pozorom, nie mieli tak bardzo trudnego życia. Mieszkanie w odludnej wiosce, oprócz wad, które posiadało, miało wiele zalet. Cisza, spokój, niewiele problemów - wręcz idealnie dla lubiącej ustatkowany tryb życia osoby. Wydawałoby się, że rodzina przywódcy plemienia taka właśnie jest. Żadnych zwrotów akcji, wszystkiego pod dostatkiem, jak na standardy Południowego Plemienia Wody - wioska cieszyła się udanymi łowami, a chwalić się mogła nie jednym ekspertem w jakiejś dziedzinie. Skórowanie, rybołówstwo, szycie, kowalstwo... Mała wioska mieściła w sobie naprawdę wiele wspaniałych ludzi, a w tym - małe dzieci, przyzwyczajone do zimnego klimatu, beztrosko ganiające się po wiosce. Wiedziały jednak, jakie niebezpieczeństwa mogę ich czekać. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że trwa wojna, i mimo względnego spokoju, nigdy nic nie wiadomo.

Można powiedzieć, że wszystko się zaczęło, kiedy żołnierze Narodu Ognia napadli na wioskę rodzeństwa, bo wtedy właśnie Katara i Sokka stracili matkę, wtedy Katara zaczęła przejmować jej rolę pod częstą nieobecność ojca. Był on dzielnym, honorowym mężczyzną, ale stracił cząstkę siebie, kiedy nie zdążył na czas uratować swej żony. Mimo wszystko pozostał silny. Jego obowiązki, natomiast, nie pozwalały mu zabawiać w domu zbyt długo. Jako przywódca Południowego Plemienia Wody, wyruszał, by walczyć z Narodem Ognia. Wtedy Sokka i Katara byli wychowywani przez babcię, Kannę. Od niej dziewczynka uczyła się tworzyć zbroje i ubrania, przygotowywać jedzenie do spożycia i wykonywać inne codzienne, niezbędne obowiązki. Magii wody uczyła się we własnym zakresie, nie mając nikogo, by jej w tym pomógł.
Ich życie stanęło do góry nogami, kiedy pewnego, wyjątkowo słonecznego dnia, odnaleźli zaginionego na sto lat Avatara, Aanga. Bez dłuższego zastanowienia Katara z bratem, najwyraźniej rządna przygód, podążyła za nowopoznanym, młodym chłopakiem, by ratować świat. Tak też zrobili, po drodze natrafiając na szczęścia, nieszczęścia, nowych ludzi, nabywając niesamowite pokłady doświadczenia. Katara zdołała w niecałe dwa lata zostać niemalże mistrzem magii wody, będąc w stanie manipulować krwią, leczyć, a także, oczywiście, używać bardzo zaawansowanych technik. Zbliżyła się nie tylko do Aanga, przyszłego męża, ale też nawiązała o wiele głębszą więź z bratem i resztą "Gaangu".

Kiedy na świecie zapanował pokój, Drużyna Avatara przez jakiś czas podróżowała jeszcze po świecie, odwiedzając starych przyjaciół i naprawiając szkody. Katara wyruszała na każdą wyprawę z nowym zapałem, ciekawa, co tak znany jej świat ma jeszcze do zaoferowania. Po ślubie z Aangiem jej natura wiernego członka plemienia wody powróciła. Osiedlili się więc na zimnym południu, tam, gdzie wszystko się zaczęło, i mieszkają tam po dziś dzień, co jakiś czas odwiedzając różne miejsca. Katara musi też odbywać wiele podróży sama, bo Aang zajmuje się papierkową robota, a ona przecież jest jedną z najlepszych uzdrowicieli na świecie, jeśli nie najlepszym.

Akcept ^w^

Yessss!